Μια φορά κι έναν καιρό τα φροντιστήρια την είχανε καλά στην Ελλάδα, αλλά τώρα που τα λεφτά τελειώσαν πρέπει και γι'αυτά να έχουν δυσκολέψει τα πράγματα.
Οι διαγραφές είναι κάτι που ακούω χρόνια, πολλά πολλά χρόνια, θυμάμαι καταλήψεις, πορείες, θυμάμαι διάφορα. Θα περάσουν. Απλά πιστεύω θα υπάρξει και αλλαγή αντίληψης όταν και οι καθηγητές καταλάβουν πως δεν μπορούν να κόβουν όσους τους καπνίσει πια γιατί ο καιρός είναι περιορισμένος. Στο μέλλον οι διαγραφές για καλό θα είναι. Με τα θύματα που φάγαν την αντίληψη και τώρα απειλούνται τι γίνεται είναι το θέμα.
Λες ε; Δε ξέρω αν είναι τάση φυγής όταν η επιλογή να φύγεις είναι σχεδόν μονόδρομος. Την χώρα αυτή την αγαπώ κι εγώ πάρα πολύ, το κράτος απεχθάνομαι και αυτό με έδιωξε, με την διαφθορά του, με τους καρεκλοκένταυρους του, με το να μην δίνει καμμία ευκαιρία στους νέους του. Εσύ ας πούμε έχεις καταφέρει και δουλεύεις στην Ελλάδα; Αν ναι, τότε είσαι τυχερός.
Αναρωτιέμαι κάποιες φορές, έχω πολύ καιρό να επισκεφτώ την Ελλάδα, ένα χρόνο σχεδόν και θα περάσει κι'άλλος, αναρωτιέμαι τι θα δω όταν έρθω. Απο τους φίλους μου, άλλοι σπουδάζουν ακόμα, άλλοι είναι έξω σε διάφορες χώρες, στην Ελλάδα δε στάθηκε κανένας ακόμα.
Δε λες τπτ, είναι ακόμα τα πράγματα όσο άσχημα τα θυμάμαι; Όλο άκουγα πριν φύγω υποσχέσεις για καλυτέρευση, κουράστηκα να περιμένω αυτές τις υποσχέσεις, αλλά αναρωτιέμαι, γι'αυτούς που περίμεναν και περιμένουν ακόμα.
Έφυγα γιατί δεν είχα μέλλον στην Ελλάδα, πάνω απο 3 χρόνια έψαχνα για δουλειά, τπτ το ουσιώδες. Όταν καταλαβαίνεις πως εκεί που είσαι χαραμίζεις τα χρόνια σου, οι αποφάσεις γίνονται πιο προφανείς. Δε σου λέω εύκολες, είναι μεγάλο πράγμα η ξενιτιά, απλά πιο προφανείς. Και μη φοβάσαι, δε με χαλάς με αυτά που λες. Η μόνη μιζέρια που φοβάμαι είναι αυτή που προέρχεται απ'το να μην μπορείς να προχωρήσεις μπροστά, να μην μπορείς να είσαι ενεργός άνθρωπος και πέρασα αρκετή τέτοια μιζέρια στην Ελλάδα, όχι πια.
Μπορώ να σκεφτώ κι'άλλους λόγους, στην τελική υπάρχουν και τα προγαμιαία.
Παραδείγματος χάρην ναι. Η αναγνώριση που προσφέρει είναι εγγύηση και διευκόλυνση για πολλά πράγματα. Και η δέσμευση του γάμου είναι νομική, αν χαλάσει δε πέρνει πολύ για την νομική αποδέσμευση. Και αυτό άλλο ένα χαρτί είναι. Τέτοιες δεσμεύσεις λίγο αλλάζουν το μέσα σου, οι δέσμευσεις για τις οποίες μιλάω, είναι άλλου είδους και αυτές είναι που μετράνε πραγματικά. Γι'αυτό λέω, ο γάμος ένα χρήσιμο χαρτί είναι, δεν είναι η απόλυτη δέσμευση όπως πολλοί νομίζουν.
Και ζουν μόνοι τους; Προσπαθούν να φτιάξουν κάτι μαζί; Ας αγοράσουν σπίτι, όταν το πάρουν ας πεθάνει αυτός που στο όνομα του είναι και να δούμε πόσο εύκολα θα είναι τα πράγματα για αυτόν που μένει πίσω. Ή λιγότερο μακάβριο, ας αναγκαστεί ένας εξαυτών να πάει πχ στην Κίνα για δουλειά, πως θα πάει και ο άλλος/η; 1002 παραδείγματα μπορώ να σου φέρω.
Φυσικά, όταν είσαι έφηβος δε σε νοιάζουν αυτά τα πράγματα, το μόνο που σε νοιάζει είναι να περάσεις καλά, αλλά έρχεται καιρός που καταλαβαίνεις πως υπάρχουν πολλά ακόμα, καλή είναι η λατρεία, αλλά αν πράγματι αγαπάς κάποιον και θέλεις μέλλον μαζί του, τότε υπάρχουν και ευθύνες.
Και καλά το κάνεις, για φτιάξιμο είναι η ανιμοκατάσταση, όχι για χάλαμα, άμα σε χαλάει σουτ και γεια.
Ε όχι εντάξει είπαμε, μέχρι δημαρχείο. :P
Αλλά υπάρχουν και νομικοί λόγοι να θέλεις να επισημοποιήσεις μια σχέση. Ο γάμος στην τελική ένα συμβόλαιο είναι και όχι κάτι παραπάνω. Το κάνεις γιατί το χρειάζεσαι. Αν και οι περισσότεροι δεν το καταλαβούν και το θεωρούν κάτι παραπέρα, την απόλυτη δέσμευση πχ, δεν είναι έτσι. Δεσμευμένος είσαι όσο θέλεις να είσαι. Τα χαρτιά είναι απλά χαρτιά.
Ε μη νομίζεις κι εγώ δυο χρόνια πριν δε περίμενα τόσο μεγάλες αλλαγές, τόσο γρήγορα. Αλλά απο τη μία ο έρωτας απο την άλλη η ανεργεία. Δεν αργεί να γίνει, όλα μια απόφαση είναι.
Εν τω μεταξύ βλέπω με έφτασες σε ανιμοτίτλους στο μεσοδιάστημα.
All Comments (718) Comments
What's up?
Οι διαγραφές είναι κάτι που ακούω χρόνια, πολλά πολλά χρόνια, θυμάμαι καταλήψεις, πορείες, θυμάμαι διάφορα. Θα περάσουν. Απλά πιστεύω θα υπάρξει και αλλαγή αντίληψης όταν και οι καθηγητές καταλάβουν πως δεν μπορούν να κόβουν όσους τους καπνίσει πια γιατί ο καιρός είναι περιορισμένος. Στο μέλλον οι διαγραφές για καλό θα είναι. Με τα θύματα που φάγαν την αντίληψη και τώρα απειλούνται τι γίνεται είναι το θέμα.
Ιδιαίτερα ε; Εξαρτάται φαντάζομαι και απο το τι σπουδάζεις.
Σου το εύχομαι να μην πάνε τα πράγματα τόσο στραβά.
Μπορώ να σκεφτώ κι'άλλους λόγους, στην τελική υπάρχουν και τα προγαμιαία.
Και ζουν μόνοι τους; Προσπαθούν να φτιάξουν κάτι μαζί; Ας αγοράσουν σπίτι, όταν το πάρουν ας πεθάνει αυτός που στο όνομα του είναι και να δούμε πόσο εύκολα θα είναι τα πράγματα για αυτόν που μένει πίσω. Ή λιγότερο μακάβριο, ας αναγκαστεί ένας εξαυτών να πάει πχ στην Κίνα για δουλειά, πως θα πάει και ο άλλος/η; 1002 παραδείγματα μπορώ να σου φέρω.
Φυσικά, όταν είσαι έφηβος δε σε νοιάζουν αυτά τα πράγματα, το μόνο που σε νοιάζει είναι να περάσεις καλά, αλλά έρχεται καιρός που καταλαβαίνεις πως υπάρχουν πολλά ακόμα, καλή είναι η λατρεία, αλλά αν πράγματι αγαπάς κάποιον και θέλεις μέλλον μαζί του, τότε υπάρχουν και ευθύνες.
Ε όχι εντάξει είπαμε, μέχρι δημαρχείο. :P
Αλλά υπάρχουν και νομικοί λόγοι να θέλεις να επισημοποιήσεις μια σχέση. Ο γάμος στην τελική ένα συμβόλαιο είναι και όχι κάτι παραπάνω. Το κάνεις γιατί το χρειάζεσαι. Αν και οι περισσότεροι δεν το καταλαβούν και το θεωρούν κάτι παραπέρα, την απόλυτη δέσμευση πχ, δεν είναι έτσι. Δεσμευμένος είσαι όσο θέλεις να είσαι. Τα χαρτιά είναι απλά χαρτιά.
Εν τω μεταξύ βλέπω με έφτασες σε ανιμοτίτλους στο μεσοδιάστημα.