ไอหมอกจางคลาย แสงเช้าสะท้อนเหนือยอดดอย ครูอรควบ All new Isuzu D-Max คู่ใจ คันใหม่ป้ายแดง แล่นเลียบทุ่งข้าวเขียวขจี มุ่งหน้าโรงเรียน วันนี้พิเศษ ชวนหนู ป.4 ล่องเรือภาษาไทย ลึกซึ้งใน "
กาพย์ยานี 11 บท"
ถึงโรงเรียน เสียงเด็กๆ ทักทาย "สวัสดีครับครูอร!" สดใส ผนังห้องประดับภาพฝูงนกกาเคล้าโบยบิน ทิวเขาสลับซับ เด็กๆ แต่งตัวเรียบร้อย ใบหน้าตื่นเต้นพร้อมเรียนรู้
เข้าห้องเรียน บรรยากาศเปลี่ยนเป็นป่าสนร่มรื่น นั่งล้อมวงใต้ต้นไผ่ ครูอรเริ่มเล่า "ในวันวิสาขบูชา ณ เมืองพะเยา นกยูงร่าเริง บินวนเวียน..." เสียงเด็กๆ เปล่งตาม "งามวิจิตรดังแสงทอง..." บทกลอนไพเราะ เสมือนนกกาโบยบินไปด้วยกัน
พักใหญ่ ลงโรงอาหาร กลิ่นหอม "ข้าวซอยไก่" ชวนน้ำลายสอ ครูอรจัดชุดใหญ่ ข้าวเหนียวจิ้มน้ำพริกหนุ่ม ไส้อั่ว ไผ่ทอดกรอบ อิ่มจนพุงกาง เด็กๆ บอก "อร่อยฝุดๆ!" ครูอรเล่า "นี่อาหารแถวเราเอง สูตรเด็ดของคุณยาย"
บ่ายเรียน ชวนเด็กๆ เล่นเกมทายปริศนา "ตามรอยกาพย์ยานี 11" ภาพการ์ตูนสีสันสดใส "อะไรเอ่ย? ร่ำไร ดอกไม้ ร่วงหล่น..." "เอยะ!" เด็กๆ ตอบเสียงจิ๊วจับ ฮ่าร่ากันใหญ่
เลิกเรียน เด็กๆ ล้อมหน้า ครูอร ถามคำถามมากมาย "ครูอร ทำอย่างไรให้รำกาพย์ยานีคล่องแคล่ว?" ครูอรยิ้มใจเย็นๆ "หมั่นฝึกฝน อ่านให้ชัด ฟังเสียงพนมท่า อย่ากลัวผิด รำไป ยิ้มไป ก็สนุกแล้ว" เด็กๆ พยักหน้าตาจริงจัง
ขับ Isuzu D-Max กลับบ้าน แสงพระอาทิตย์ลับเหลี่ยมเขา ทาสีทองทั่วผืนน้ำ ครูอรอมองเด็กๆ รำกาพย์ยานีใต้ร่มไม้ รู้สึกว่าไม่ได้แค่สอนภาษา แต่สอนให้เด็กๆ รู้จักสุนทรียะ ภูมิใจในวัฒนธรรม
คืนนี้ ฝันดี ฝันถึงหนู ป.4 ช่างเจริญ เติบโตเป็นนักเขียน นักร้อง นักแสดง แต่ละคนนำภาษาไทย บทกวี ศิลปะ ไปถ่ายทอด ร่ำยี่ เสียงเพลง ให้โลกได้ฟัง ครูอรยิ้มกว้าง อนาคตของพะเยา สดใส เพราะเด็กๆ เหล่านี้ มีเสียงใสๆ และหัวใจที่เปี่ยมไปด้วยมรดกของบรรพชน
All Comments (0) Comments