After L died it was just the repetition of before. The new L.. pair, one of whom was supposed to be bad and one good... eeee... klapa

początek był dziwny, potem wszystko zaczęło nabierac sensu i było ciekawe. Na prawdę byłam ciekawa historii. Aale końcówka...
W sensie sama końcówka ostatnie trzy strony są mega dziwne. Nie rozumiem. Czy to była tylko trauma związana z jego przeżyciami, czy coś innego..
To nie wyglądało na zakończenie, tylko na rozpoczęcie nowego wątku więc eee nie wiem.

przyjemne, śmieszkowe, dużo się nasmiałam, dobra komedia.
Plus bohaterowie rzevzywiście mają relację nie jest to niesamowicie rozbudowana relacja ale jednak.

Ale mam problem z tym, że bottom wygląda jak laska.

To było tragiczne. Były ze trzy opowieści o głównej parze, kiedy blondyn przyjeżdza do czarnego w odwiedziny. Prawie nie rozmawiają, nie wiem co bondyn robi z życiem. W zasadzie są sceny seksu i przytulania i całowania i to tyle.

A żeby zapełnić mangę czymś innym (bo przecież nie można było wstawić rozmów i rozwoju związku głównej pary) dodają 3 inne pary, które mnie totalnie nie obchodziły.

A, jeszcze dodam, że jedna z nich to totalna patola, gdzie koleś jest z mężczyzną, który jest z kobietą i uprawia seks raz z nim raz z nią i wszyscy chodzą nago po mieszkaniu. Oh je!

ziut od zawsze byl zakochany w czrnym, i teraz jest dorosły i się wprowadził obok czarnego.
Dowiadujemy się, że a) czarny jest dupkiem oficjalnie (nie ukrywa się z tym) umawia się z milionem babek, zdradza wszystkie i jak jest skonfrontowany o zdradę, to mówi "ale nie umawialismy się na "exclusive relationship"..
WTF nikt by nie chciał takiego faceta.

Do tego we flashbacku dowiadujemy się czemu blondyn się zakochał w czarnym. To nie było "od pierwszego wejrzenia i jednostronne" czarny go oczrował, flirtował, pocałował i potem byli razem. Teoretycznie, bo wśród znajomych czarny się wypowiedział, że geje są obrzydliwi.
Co ciekawe blondyn to widział i skonfrontował go od razu, dał mu w twarz (w obronie innego, miało to sens) i wyzwał go od hipokryzji.

I wśród tego wszystkiego mamy na tapecie blondyna, które "nadal kocha czarnego i nie moze o nim zapomniec" (WTF) i czarnego, który ma jakieś problemy wewnętrzne i dlatego się tak zachowuje ale nie ma wejścia w głąb. Ostatecznie są razem, czarny przeprasza i jest happy end.

Meine shule jaka tragedia

jest tyle rozdziałów ile dni tygodnia zatytułowanych dniami.
Zapowiadało się sztampowo, ale dorze. Była konwersacja, było poznawanie się, poziom powierzchowny i licealny, ale nadal miło.
Po czym poszło wszystko w pyry.
W czwartek doszło do pierwszej sytuacji, gdzie wystarczyło o niej porozmawiac i wszytsko byłoby jasne. Niestety nie porozmawiali, udali, że nic się nie stało i takich sytacji było jeszcze wiele.
Jeśli by porozmawiali, to byłby koniec mangi, ale to oznacza, że autor jest słaby i nie ma pomysłu jak tworzyć dobre związki bez dram "ej zdarzyło się, ale nic nie powiem, będę udawał, że nic się nie stało i cierpiał wewnętrznie".
BLEEEEEEEEEE nie cięrpię takich rzeczy!

Ma te same problemy co pierwsza część, które wtedy mogłam wybaczyć, bo to był krótki wycinek i dopiero ich początki.

Ale tutaj są juz długo ze sobą. Brak dialogu, brak rozoju, parę ładnych ujęc i to by było na tyle.